• Dennis van den Hazel maakt debuut in Victoria 1

  • Dennis van den Hazel maakt debuut in Victoria 1

    ‘t Jagerspaadje, mei 2022


    Steeds vaker st(r)omen talentvolle voetballers uit de Jeugdopleiding van Victoria door naar het Eerste Elftal van de nu bijna 130-jarige Oude Dame aan het Jagerspaadje.
    Ook dit seizoen, dat van 2021 – 2022, staan er weer jonge jongens op. Het is bijna niet bij te houden, zo veel zijn het er. Victoria plukt de vruchten van een boeiende en bloeiende jeugdopleiding, waarin al jaren wordt geïnvesteerd en trainers, technische staf en commissie hard werken om eigen jeugd op te leiden voor het grote werk; het Eerst van Victoria. Of, in een enkel geval zelfs, hoger........


    Op zaterdag 16 april j.l. maakte Dennis van den Hazel zijn debuut in het Eerste.
    Dennis vertelt in onderstaand mini-interviewtje hoe hij dit voor iedere jonge voetballer toch bijzondere moment heeft ervaren.

    Dennis, je hebt onlangs je debuut in het Eerste van Victoria gemaakt. Wanneer was dat precies en tegen wie?
    Dennis: “Mijn debuut voor het Eerste was op een zonnige zaterdagmiddag, 16 april, in de uitwedstrijd tegen koploper De Meern. Alle elementen waren aanwezig voor een leuke wedstrijd.”

    Hoe heb je dat ervaren? En hoe ging je debuut? Begon je in de basis of viel je in?
    Dennis: “Ik kreeg te horen dat ik direct in de basis mocht starten, we hadden die wedstrijd echter ook maar 11 man, dus ik was er wel al vanuit gegaan. Voor de wedstrijd voelde ik een lichte spanning, maar uiteindelijk, toen de wedstrijd eenmaal begon, was het gewoon het gene doen waar ik goed in ben. Daarom sta ik er eenmaal. Het was een spannende wedstrijd met kansen over en weer. Bij mijzelf ging het naar mijn mening erg goed. Helaas hebben we uiteindelijk met 1-0 verloren maar het debuut zelf was een mooie ervaring. Sindsdien heb ik bij alle volgende wedstrijden minuten gemaakt.”

    Robert Roest, zelf oud-profvoetballer van oa FC Utrecht, is de trainer/coach van het Eerste. Wat zei hij tegen je vlak voor je je debuut maakte?
    Dennis: “Robert vertelde mij dat ik gewoon mijn ding moest doen en goed moest communiceren met mijn medespelers. Hij was benieuwd wat ik kon laten zien op het hoogste niveau van Victoria en zei dat ik geen druk moest voelen, maar gewoon lekker moest voetballen. Daarnaast kreeg ik te horen dat mijn eigen team, O23-1, een geweldige
    comeback had neergezet door terug te komen van een 2-0 achterstand naar een 2-3 overwinning. Dit gaf mij nog meer energie om deze wedstrijd in te gaan.. “

    Waarom denk je dat hij je een kans heeft gegeven?
    Dennis: “Ik heb afgelopen jaar mijn commitment laten zien, dat ik graag minuten wil maken voor het eerste team van Victoria, en dat ik bereid ben om de strijd daarvoor aan te gaan. Uiteindelijk heb ik op de trainingen en in de wedstrijden van O23 laten zien wat ik kan en daarmee laten zien dat ik persoonlijk klaar was voor het eerste team. Robert vertelde mij dat de stap naar het Eerste een grote stap is en ik dat niet moest onderschatten. Na mijn eerste paar wedstrijden vertelde hij mij dat hij het achteraf zonde vindt dat ik niet eerder bij de selectie zat..”

    Kun je aangeven wat de verschillen zijn tussen in het Eerste voetballen en al die andere elftallen waarvoor je hebt gespeeld?
    Dennis: “Het grootste verschil is dat bij het Eerste de druk groter is omdat alle Victorianen naar deze wedstrijden komen kijken. Daarnaast word je ook meer uitgedaagd door de tegenstanders die net allemaal wat meer ervaren zijn. Bij de andere elftallen zijn het voornamelijk ouders en trainers die komen kijken, wat ook hartstikke mooi is.“

    Hoe lang speel je al bij Victoria en welk traject heb je afgelegd?
    Dennis: “Ik speel al sinds mijn 4e of 5e bij Victoria. Gestart in de Little Stars en daarna alle jeugdselectie teams doorlopen tot uiteindelijk het Eerste. Een mooier traject binnen één club kan bijna niet. Jaar in jaar uit een geweldig leuk en goed team gehad dat speelde om de prijzen. Alle jaren tot aan de O23 is het team redelijk intact gebleven en hebben we mooie herinneringen opgebouwd met elkaar, die we nooit zullen vergeten.”

    Wat vind je leuk aan je positie in het veld en hoe belangrijk is die voor het team ?
    Dennis “Ik sta voornamelijk centraal achterin, ook al ben ik af en toe nog te vinden op het middenveld maar ik vind achterin de leukste positie. De druk van het team dat jij de laatste veldspeler bent die gepasseerd moet worden, vind ik heerlijk. De duels aangaan met de spitsen of een mooie sliding maken waardoor je de bal verovert zijn de mooiste momenten die heel het team op kunnen peppen om mee te gaan in de strijd. Ik denk dat centraal achterin een belangrijke positie is voor het team. Niet alleen in verdedigend opzicht, maar ook aanvallend gezien. Verdedigers hebben echter de mogelijkheid om aanvallers en middenvelders met een strakke pass vanuit achteruit ook gevaarlijk voor de goal te brengen. Dat geeft ook altijd een geweldig gevoel wanneer dat lukt.”

    Van welke trainers/coaches en/of spelers heb je t meest geleerd? En wat?
    Dennis: “In de jeugd heb ik veel geleerd van Arnoud Boer. Daarna heb ik meerdere trainers gehad. Ik denk dat ik uiteindelijk van Maikel Rijdes en Yassine het meeste heb geleerd en daardoor de grootste ontwikkeling heb doorgemaakt. Yassine was mijn trainer in de O15 en is begonnen met het ons aanleren van het type voetbal spelen dat Victoria momenteel speelt. Maikel was mijn trainer in de O17 en O19. Hij heeft mij op de juiste manier neergezet, waardoor ik het beste tot mijn recht kwam en uiteindelijk belangrijk kon zijn voor het team. Daarnaast heeft Maikel doorgebouwd aan een goede manier van voetballen, waardoor we veel successen samen hebben behaald.”

    Kun je nog iets meer zeggen over het type voetbal dat Victoria speelt ? En hoe Maikel daar op heeft voortborduurd ?
    Dennis: “Bij Victoria hebben we altijd geleerd om het spel te bepalen en te durven voetballen. Ballen inspelen, kaatsen en verder voetballen. Met Maikel is dit niet anders geweest en zijn we veel gebruik gaan maken van de krachten die we in het team hadden. Het rouleren op het middenveld maakte het de tegenstanders altijd erg lastig. Goed het veld breed houden bij balbezit zodat de buitenspelers altijd aanspeelbaar zijn en hun actie kunnen maken. Daarnaast; als we de bal veroverden direct vooruit voetballen waardoor we direct gevaarlijk werden. Waar Maikel het beste in is, is ons zo neerzetten dat wij het spel bepalen in de wedstrijd, en het de tegenstanders altijd lastig maken.”

    Wat is je leukste herinnering uit de jeugd?
    Dennis “De leukste herinnering was in de F1, toen we het toernooi “The Good Old” wonnen met ons team. Dat voetbaljaar was al fantastisch omdat we ongeslagen kampioen werden én de bekerfinale haalden. Die we helaas wel verloren. Maar The Good Old was toen HET toernooi voor de F'jes bij Victoria. Teams als Ajax, Anderlecht en dergelijke deden daaraan mee. Om dat toernooi dan te winnen voor eigen publiek is een ervaring dat mij nog steeds kippenvel geeft wanneer ik eraan terugdenk. Zeker met het leuke team dat we toen hadden.”

    Wie is je favoriete voetballer bij Victoria en waarom?
    Dennis: “Achterin is momenteel Jim van der Scheer iemand die ik erg goed vind. Snel, groot en sterk als centrale verdediger zijnde. Dat is een groot wapen voor het Eerste van Victoria. Op het middelveld is het Jaap Koelman. De explosiviteit en conditie die Jaap heeft, is ongekend en is daarmee een speler die altijd gevaarlijk is in het veld.”

    Wat vind je het leukst/bijzonder aan Victoria?
    Dennis: “Het is een mooie club waar iedereen elkaar kent en elkaar ook mag. In ieder team zijn de spelers goed met elkaar en is iedereen bevriend. Die vriendschappen blijven niet alleen op de club, maar ook naast het veld en dat zegt denk ik veel over Victoria. Naast de vriendschappen wordt er ook nog op niveau gevoetbald, en dat is altijd leuk.”

    Wat wil je nog bereiken met voetbal?
    Dennis: “Zelf vind ik het Eerste van Victoria al een mooi doel dat behaald is. Of ik verder wil kijken dan Victoria weet ik nog niet zo goed. Momenteel zit ik goed en heb ik het erg naar mijn zin met de spelers om me heen, maar wie weet wat de toekomst brengt.“

    Als je geen profvoetballer wordt, blijf je dan voor altijd bij Victoria voetballen?
    Dennis: “Dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Wat ik wel weet is dat Victoria voor altijd de club zal zijn die mij heeft leren houden van het voetballen, en zal daarom altijd de club zijn waarvoor ik zal juichen. Mocht ik ooit weggaan bij Victoria,dan kom ik zeker nog terug om te kijken naar de wedstrijden die gespeeld worden.”

    Wat doe je naast het voetballen nog meer?
    Dennis: “Ik studeer momenteel in Utrecht aan de Hogeschool. De studie die ik volg is Technische bedrijfskunde. Ik zit momenteel in mijn tweede jaar. Daarnaast vind ik het uiteraard leuk om met vrienden dingen te doen.”

    Tot zover het verhaal van Dennis, die op zaterdag 16 april 2022 zijn debuut maakte in Victoria 1. Een belangrijke datum in het leven van een jonge voetballer. Ook nog wel even het vermelden waard; precies twee weken later wordt Dennis al opgenomen in het “Elftal
    van de week”, dat wordt samengesteld door waarnemers die voetbalwedstrijden bezoeken in Hilversum en weide omgeving. De waarnemer die Victoria bezocht, omschreef het als volgt: “Victoria was 90 minuten de baas op het veld en dat kwam vooral door de sterke defensie. Lucas van Esterik zorgde voor het vuile werk, maar de absolute uitblinker was Dennis van den Hazel. Centrale verdediger. Aanvoerder van 023 maar de laatste weken veelvuldig spelend voor het Eerste. Draait moeiteloos mee, is verdedigend ijzersterk en aanvullend een meerwaarde. Was de lepe aanvallers van Geinoord zowel voetbaltechnisch als op inzicht de baas en stond met zijn passing aan de basis van menig Victoria-aanval. Een blonde Frank Rijkaard (voor de kenners).


    Een mooi en prachtig compliment voor een nieuwe ster aan het Victoria-firmament. Namens heel Victoria wensen we Dennis nog veel plezier en succes bij het Eerste, en natuurlijk met alles wat ie daarna(ast) ook nog doet, in de hopelijk komende jaren!

    Houdt Steeds Tezamen!

    Jurgen Leurdijk