Kort geleden zag ik een filmpje op TV waarin Cruijff de 13 jarige Ten Hag antwoord geeft op enkele vragen. Daarna zijn ze elkaar nooit meer tegengekomen. Maar toch stelt Ten Hag: “Johan Cruijff loopt hier nog elke dag rond”. En dat op zijn 75ste geboortedag, 25 april 1947. Dat is niet alleen een knappe prestatie, maar ook een inspiratie voor al die trainers, die vandaag de dag de scepter zwaaien…
De verering en bewondering krijgen bijna buitenaardse proporties. De aandacht in de pers en de media is niet te missen. En terecht natuurlijk. Wat me telkens weer opvalt, is de oorspronkelijkheid van zijn spel maar zeker ook de simpele wijsheid van zijn uitspraken. Zonder een blad voor de mond te nemen dingen zeggen als: “Ik weet gewoon erg veel van voetballen”…
Heel Nederland weet veel van voetballen en zeker de trainers. Je hebt ze in alle soorten en maten. De meeste trainers hebben ook gevoetbald. Sommigen hebben daarbij ook een achtergrond als gymleraar. Michels vroeger en natuurlijk Van Gaal. Hij boekte succes met zijn “Totale Mens Principe”. Happel vond dat maar niets en zijn credo was: “Kein Geloel, Fussball Spielen!”
Welk psychologisch uitgangspunt een trainer ook hanteert, de emotie is nooit ver weg. Als het verloop van de wedstrijd niet naar wens verloopt, zijn de reacties nogal verschillend. De pokerface van Zinédine Zidane en zijn kauwgom kauwende opvolger Carlo Ancelotti staan op mijn netvlies. En dan heb je Diego Simeone, de Argentijnse trainer van Atletico Madrid, die laatst als een doldwaze kikker stond te springen in de hoop het spel, spelers en de scheidsrechter te beïnvloeden. Wat een contrast met een stoïcijn als Michels, die besefte als geen ander, dat als de wedstrijd eenmaal begonnen is, andere wetten gelden…
Het meest ideaal is natuurlijk, dat een trainer een verlengstuk in het veld heeft staan, die de lijnen verder uitzet en invult. Cruijff was zo iemand. Als geen ander kon hij een wedstrijd lezen en vervolgens naar zijn hand zetten… Onder meer Michels heeft daar de vruchten van geplukt… Omgekeerd zag Cruijff in Pep Guardiola de centrale figuur in zijn “Dream Team” bij Barcelona destijds in 1991/1992. De rest is geschiedenis.
Ik ben nieuwsgierig wie Ten Hag straks bij Manchester United als koningspion in de basis heeft staan. Ik gok op Frenkie…