VAN DE ZIJLIJN… Victoria - Corona

VAN DE ZIJLIJN… Victoria – Corona 1-1


“Het zijn de dagen voor kerst. Het is koud en donker buiten”, hoor ik een stem op de radio zeggen, voorafgaand aan het nieuws van dinsdagmiddag 15.00 uur. Ja inderdaad, bijna Kerst. Een heel jaar bijna achter ons. Eerder schreef ik, dat in de wedstrijd van Victoria tegen Corona de tegenstander voorstond met 1-0. Inmiddels is het, als ik goed heb gekeken op het praktisch verlaten sportpark, 1-1 geworden…

Tijdens de rust is het nu even ontspannen. De thee wordt door Rudi binnengedragen en de 1e helft passeert kort de revue. Te vaak het initiatief uit handen gegeven, de tegenstander laten lopen en in rechtstreekse duels het onderspit delven. Toch werd het 1-1 door een mooie combinatie op links. Een gekrulde voorzet van Djerry verdween in één keer in het doel. Een rechtstreeks gevolg van het op 1,5 meter vastzetten van de tegenstander…

De tweede helft wordt de tegenstander, op voorstel van het technisch hart, met een nieuw Lock down systeem de duimschroeven aangedraaid. Voor Victoria lonkt de overwinning, maar er moet nog veel gebeuren…

Aan de voorbereidingen zal het niet liggen. Eerder waren er al op het hoogste niveau gesprekken met Pfizer en Moderna om Victoria te sponsoren. Naar het zich nu laat aanzien, hebben de onderhandelingen resultaat gehad. Volgend jaar ziet de balans van Victoria er een stuk beter uit. In de laatste algemene ledenvergadering, werd door een vernieuwd bestuur al een tipje van de sluier opgelicht: aan ambitieuze plannen geen gebrek…

Het doet me denken aan het boek: “Een beloofd land” waarin ik bezig ben. Als ik op de titel afga, is dat een mooi idee om de komende tijd in het achterhoofd te houden. Maar eerst zullen er nog wel wat wandelingen en bosloopjes op mijn pad komen...

Ik ga de bomen in het Spanderswoud bij ’s Graveland steeds meer leren waarderen. Dat was vroeger wel anders. Een boom meer of minder kon mij niet zo veel schelen…

Ik kende mezelf niet meer, ik was écht verontwaardigd, toen er echter ineens een stuk bos verdwenen was. Bomen zomaar zonder reden omgehakt. Dat kan toch niet! Gezond en wel. Ik kon er met mijn pet niet bij. Het zal wel vallen onder beter bosbeheer…

Wat kan je je toch druk maken over een paar bomen. Misschien mis ik mijn voetbalmaatjes wel. Zelfs tijdens de online vergadering zie je bijna geen gezichten, want de video staat bij de meesten op off. Wat is het dan heerlijk om, bij stom toeval, met Ruben en Chantal, bij de Serre, aan de rand van het bos, onder het genot van een biertje, de Victoria zaken door te nemen…

Cor Winkel